Vos in Varsseveld: van naïeve immigrant naar bevlogen Amerikacorrespondent
VARSSEVELD – Zondag 16 maart 2025, midden in de Boekenweek, was Amerikacorrespondent Michiel Vos te gast in een uitverkocht Borchuus in Varsseveld. Op uitnodiging van Boekhandel Rutgers gaf hij een verhelderend inkijkje in de Amerikaanse politiek onder TrumpII en vertelde hij over zijn vorig jaar verschenen boek Vos in de VS. Vos werd geïnterviewd door Joyce de Schepper.
Door Ria Tuenter
“Thank you so much for having me”, zegt Vos met ‘over the top’ Amerikaanse tongval als hij het podium betreedt. “So very nice to be here.” Het is zeker niet de laatste keer dat we die middag kunnen genieten van de humorvolle manier waarop hij vertelt over the American way of life.
Vos, van oorsprong jurist, gooide in 2000 het roer om en werd journalist. Zijn carrière begon met een stage bij Max Westerman tijdens de presidentsverkiezingen in de VS. In die periode ontmoette hij zijn huidige vrouw Alexandra, dochter van Nancy Pelosi, oud-voorzitter van het Huis van Afgevaardigden en lid van de Democratische partij. Dankzij ‘schoonmoeders’, zoals hij haar liefkozend noemt in zijn boek, gaan deuren open die voor anderen gesloten blijven. Hij ontmoet diverse presidenten, bekende popidolen en grote Hollywoodsterren.
Tijdens de bestorming van het Capitool op 6 januari 2021, staat Vos buiten verslag te doen terwijl woedende Trump-aanhangers binnen op zoek zijn naar ‘Nancy’. Zijn vrouw en oudste zoon Paul -die een dagje met oma mee is naar kantoor– zijn daar dan ook. Vos, die geen idee heeft hoe gewelddadig het er binnen aan toe gaat, krijgt op een gegeven moment een appje van zijn vrouw dat ze geëvacueerd worden. Paul houdt er geen trauma aan over. “Dad, this was the best day of my life”, zegt hij na afloop. Het voelde voor hem alsof hij in een Bond-film zat”, zegt Vos.
Op de vraag wanneer volgens Vos de politieke kanteling in de VS is begonnen, noemt hij Sarah Palin de kanarie in de kolenmijn. “Palin was in 2008 de ‘running mate’ van de republikeinse presidentskandidaat John McCain. Zij was de eerste die het opnam voor de ‘boze witte mannen’ die zich niet gehoord voelden door ‘de elite’. De werkende klasse die zich op financieel gebied achtergesteld voelde. Haar idee dat deze mensen het echte Amerika waren, kon ze niet omzetten in winst. Acht jaar later wist Trump dit wel te doen. Hij voelt deze mannen goed aan. Woede verbindt.”
“Voor Trump is alles heel helder”, aldus Vos, “America is the best en dat roept hij ook de hele dag. Europa ziet hij als een stelletje free riders. Amerika betaalt voor de Europese veiligheid. Hij vindt het ook bizar dat er geen Europees leger is. ‘Jullie moeten je rekeningen betalen, anders gaan we jullie niet meer beschermen’, is één van de knuppels die hij regelmatig in het hoenderhok gooit. In vergelijking met de VS noemt hij ‘old lady’ Europa ook traag: ‘Stop thinking, let’s do it!’ Dat oproepen tot actie is bijna een doel op zich in de VS. Die verrechtsing zien we ook hier, in Nederland. In Amerika gaat het net wat harder omdat er geen schokdempers in de maatschappij zitten. Dat Europa nu ‘on her own’ is, zie ik niet zo snel meer veranderen. Trump gedijt in chaos en forceert op een vervelende manier, maar hij heeft wel een punt. Mijn advies aan Europa: ‘Get yourself together’.”
Aan het eind van de middag vraagt Vos een gunst aan het publiek. Met zijn mobiel gericht op de zaal zegt hij: “Ik moet ‘schoonmoeders’ natuurlijk wel even bewijzen dat mijn bezoek aan Varsseveld een groot succes was. Dus willen jullie dat even ‘faken’ -heel gebruikelijk in de VS- en heel hard klappen en juichen voor mij?” Voor dat ‘net doen alsof’ is weinig overredingskracht nodig. Er klinkt een oorverdovend applaus: “You’re so welcome Meheel, you were fantastic!”
